Słoneczko

KOCHAM WIOSNĘ!

I co roku czekam na nią z utęsknieniem.

Niestety, w tym toku póki co, tej wiosny nie widać.

A zamiast pięknego słońca, mamy szarówkę, zimno i deszczowo a nawet

też i i śnieg i grad... czyli wszystko oprócz słoneczka i pięknej pogody.

Jak mi się marzy żeby znów rano budziło mnie piękne słoneczko

i radosny szczebiot ptaszków. Żebym znów mogla spać przy otwartym

oknie i już od wczesnych godzin chłonąć ten cudowny zapach wiosny...

Jedno jest pewne, nie ma wiosennego słońca za oknem, to trzeba je sobie zrobić samemu!

I tak w ruch poszło szydełko i włóczka, jak zawsze zrobiłam łańcuszek

(no co ja zrobię, że spodobał mi się ten sposób tworzenia różnych rzeczy)

A potem okleiłam nim styropianową kulę

Następnie wycięłam promyki, ich tył okleiłam filcem

Słoneczko ma od rana nastrajać optymistycznie, więc będzie się uśmiechało :)

Skoro to jest wiosenne słoneczko, to muszą też być i pachnące kwiatki

Całość umieszczona w "doniczce" zrobionej z dwóch rolek po taśmie klejącej

 A tak wygląda w całości

Słoneczko zostało zrobione z myślą i podarowane konkretnej osobie.

Dziękuję Ci Marzenko, za wszystko to co od Ciebie dostałam i nie mam tu

wcale na myśli prezentów, choć nie raz mnie wspaniale obdarowałaś i jestem

Ci za to ogromnie wdzięczna, ale mam tu na myśli Twoją przyjaźń, te wszystkie

piękne i mądre słowa, szczególnie te po śmierci mojej Mamusi. Za to że jesteś

i że praktycznie co dzień dajesz mi  powód do uśmiechania się :)

Jesteś takim moim prywatnym słoneczkiem, więc świeć mi proszę jak najdłużej :) 

****************************

A słoneczko to zgłaszam na wyzwanie na blogu Twórcza grupa rękodzieła

I z tą nadzieję, że w końcu nam to słońce zaświeci, zgłaszam je również

na wyzwanie "Nadzieja" na blogu Kwiat Dolnośląski